DISSONANT.be, recensies die raken want een woord is een woord
'Anoniem aan tafel' van Werner Loens is een fascinerende kijk achter de schermen van de culinaire wereld, gezien door de ogen van een man die bijna veertig jaar lang anoniem aan de tafels van de beste restaurants ter wereld zat. Loens, een voormalig Michelin-inspecteur, neemt ons mee op een reis door meer dan 30 jaar culinaire geschiedenis in de Lage Landen en daarbuiten. Dit boek is niet alleen een verzameling van smakelijke anekdotes, maar ook een reflectie op de evolutie van de gastronomie en de cruciale elementen die een restaurant exceptioneel maken.
Loens beschrijft hoe hij bijna veertig jaar lang, twee restaurantbezoeken per dag aflegde, wat resulteerde in 20.000 rapporten en 8.500 maaltijden in meer dan 20 landen. Een dergelijke toewijding is opmerkelijk, vooral gezien het feit dat niets in zijn achtergrond erop wees dat hij een dergelijke invloed zou hebben op de culinaire wereld. Zijn verhaal is er een van passie en toewijding aan de kunst van het proeven en beoordelen.
Het boek onthult de druk en de spanning die gepaard gaan met het nastreven van Michelin-sterren. Loens beschrijft de fel bevochten strijd om erkenning en de impact die een ster kan hebben op een restaurant en zijn personeel. Hij deelt verhalen over hemelse gerechten die hem versteld deden staan, maar ook over pijnlijke afknappers die hem diep teleurstelden. Deze persoonlijke ervaringen maken het boek levendig en authentiek.
Wat 'Anoniem aan tafel' echt interessant maakt, is de focus op de elementen die volgens Loens essentieel zijn voor een goede keuken: smaak, ambacht, creativiteit en persoonlijkheid. Hij benadrukt het belang van traditionele technieken en de vaardigheid van de chef-kok, maar ook de noodzaak om te innoveren en een eigen stempel te drukken op de gerechten. Persoonlijkheid, zo stelt hij, is wat een restaurant uniek maakt en onderscheidt van de rest.
Het boek is doorspekt met anekdotes over bekende chefs en restaurants, waardoor de lezer een intiem inzicht krijgt in de wereld van de haute cuisine. Loens spaart niemand, en zijn beschrijvingen zijn eerlijk en onthullend. Hij beschrijft hoe de Michelin-inspecteurs te werk gaan en hoe ze hun oordeel vormen, wat een fascinerend kijkje achter de schermen biedt.
'Anoniem aan tafel' is meer dan alleen een memoire; het is een analyse van de culinaire trends en ontwikkelingen in de afgelopen decennia. Loens reflecteert op de veranderende smaken en voorkeuren van het publiek, de opkomst van nieuwe kooktechnieken en de invloed van globalisering op de keuken. Hij bespreekt ook de uitdagingen waarmee restaurants vandaag de dag worden geconfronteerd, zoals de toenemende concurrentie, de hoge kosten van grondstoffen en de noodzaak om duurzaam te werken.
Het boek is vlot geschreven en toegankelijk, ook voor lezers die geen diepgaande kennis hebben van de gastronomie. Loens weet zijn passie voor eten en zijn expertise op een boeiende manier over te brengen, waardoor de lezer wordt meegenomen op een culinaire ontdekkingsreis. Zijn observaties zijn scherp en zijn analyses zijn doordacht, wat het boek tot een waardevolle bron van informatie maakt voor iedereen die geïnteresseerd is in de wereld van de gastronomie. Bovendien is 'Anoniem aan tafel' een eerbetoon aan de mensen die hun leven hebben gewijd aan de kunst van het koken. Loens toont respect voor de chefs, de sommeliers, de gastheren en al het andere personeel dat dag in dag uit werkt om de gasten een onvergetelijke ervaring te bezorgen. Hij benadrukt het belang van teamwork en de passie die nodig is om in de horeca te slagen.
Kortom, 'Anoniem aan tafel' is verplichte kost voor iedereen die van lekker eten houdt en geïnteresseerd is in de verhalen achter de schermen van de culinaire wereld. Het is een onthullend, eerlijk en boeiend boek dat de lezer een nieuwe kijk geeft op de gastronomie. Werner Loens neemt je mee op een persoonlijke reis vol smaak, passie en onvergetelijke ervaringen.
Recensie: Elke.Haenen@dissonant.be
Paperback I Nederlands I 208 bladzijden I Manteau I €24,99
'Polsslag' van Peter Vermeersch is een heel verrassend boek dat de lezer meeneemt naar de turbulente gebeurtenissen in Oost-Europa, met name tijdens de zomer van 2020 in Minsk, Belarus. Vermeersch schetst een levendig beeld van een land dat kraakt onder een autoritair regime, waar de bekende melodie van het lied 'Peremen!' van de Sovjetband Kino door de straten galmt. Dit lied, dat niet alleen in Belarus, maar ook in Oekraïne en Rusland wordt gezongen, geschreeuwd en gefluisterd, vormt de soundtrack van een tijdperk van verandering en verzet.
Het boek volgt de levens van verschillende jonge musici, waaronder Nadja, Vova en Pjatro, die in deze roerige periode hun stem laten horen. Vermeersch weet de personages op een realistische en empathische wijze neer te zetten, waardoor de lezer zich gemakkelijk met hen kan identificeren. We zien hoe hun passie voor muziek samensmelt met hun verlangen naar vrijheid en rechtvaardigheid.
Naarmate de protesten aanzwellen en de repressie genadeloos toeslaat, worden de stemmen van deze jonge musici instrumenten van verzet. Ze gebruiken hun muziek om hun boodschap te verspreiden, om anderen te inspireren en om hoop te bieden in een donkere tijd. Vermeersch laat op overtuigende wijze zien hoe muziek een krachtig wapen kan zijn in de strijd tegen onderdrukking.
Het boek beschrijft ook de brute arrestaties en de gedwongen ballingschap van opposanten. Velen moeten alles achterlaten om elders, in steden als Warschau, Riga of Berlijn, de strijd voort te zetten. De auteur toont aan hoe de solidariteit tussen mensen en de vastberadenheid om te blijven strijden tegen onrecht, zelfs in de moeilijkste omstandigheden, een bron van hoop kan zijn.
'Polsslag' is meer dan alleen een verslag van de gebeurtenissen in Oost-Europa. Het is een diepgaande reflectie op thema's als teleurstelling en hoop, verlies en volharding. Vermeersch stelt essentiële vragen over wat mensen in beweging brengt, waar ze de moed vandaan halen om te blijven strijden tegen onderdrukking en wat het geheim is van muziek in de strijd voor vrijheid.
Vermeersch weet deze complexe thema's op een toegankelijke en meeslepende manier te presenteren. Hij combineert historische feiten met persoonlijke verhalen, waardoor de lezer een dieper inzicht krijgt in de situatie in Oost-Europa en de impact ervan op het leven van individuen. De vlotte schrijfstijl en de levendige beschrijvingen zorgen ervoor dat het boek van begin tot eind boeit.
'Polsslag' is een indrukwekkend boek dat aanzet tot nadenken over de waarde van vrijheid, de kracht van verzet en de rol van muziek in de samenleving. Het is een verhaal dat resoneert met de actualiteit en dat ons eraan herinnert dat de strijd voor rechtvaardigheid nooit voorbij is. Vermeersch weet op indringende wijze de complexiteit van de situatie in Oost-Europa te vangen en de menselijke verhalen achter de politieke gebeurtenissen te belichten.
Het boek is een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in politiek, geschiedenis en muziek, maar ook voor wie op zoek is naar een inspirerend verhaal over moed, hoop en volharding. 'Polsslag' is een boek dat je niet snel zult vergeten en dat je nog lang na het lezen zal bijblijven. Het is een waardevolle bijdrage aan het debat over vrijheid en democratie in een wereld die steeds meer onder druk staat. Peter Vermeersch heeft met 'Polsslag' een meesterwerk afgeleverd dat de lezer uitdaagt om na te denken over de wereld om ons heen en de rol die we zelf kunnen spelen in de strijd voor een betere toekomst.
Recensie: Elif.Aydin@dissonant.be
Paperback I Nederlands I 224 bladzijden I De Bezige Bij I €23,99
Peter Vermeersch is schrijver en hoogleraar politieke studies aan de KU Leuven. Eerder verschenen van zijn hand 'Ex' en 'Aantekeningen bij een moord'. Zijn scherpe en tegelijkertijd lyrische essays zijn gepubliceerd in De Standaard en bij De Correspondent. In zijn vrije tijd is hij ook amateurmusicus.
Vijf keer gingen Willy Claes en Rik Van Cauwelaert tegenover elkaar zitten. De voormalige secretarisgeneraal van de NAVO kijkt samen met de gewezen hoofdredacteur van Knack, vandaag columnist bij De Tijd, terug op de afgelopen decennia. In deze openhartige gesprekken bespreken ze de grote ogenblikken van de nationale en internationale politiek, de momenten die de wereld van vandaag vorm hebben gegeven. Van de val van de Berlijnse Muur over de Agusta-affaire, van de oorlog in Joegoslavië tot de opkomst van de nieuwe autocraten.
RECENSIE VOLGT
In 'Looklucht' van Merho, duikt de lezer in een complexe en verrassende thriller die zich afspeelt in de literaire wereld en de schimmige omgeving van misdaad. Merho, bekend van zijn stripverhalen, waagt zich hier aan een roman die bol staat van spanning, mysterie en onverwachte wendingen. Het verhaal draait om Werner Brabants, die onder het pseudoniem Webra al jaren een succesvolle misdaadserie schrijft. Zijn expertise en reputatie zijn gevestigd, maar Brabants zoekt naar nieuwe uitdagingen en besluit een nevenproject aan te vatten: een boek dat zich afspeelt in het hart van het Vaticaan.
Om de authenticiteit en geloofwaardigheid van zijn verhaal te waarborgen, zoekt Webra de hulp van een toxicoloog. Deze onschuldige zoektocht naar advies neemt echter een duistere wending wanneer de regisseur die zijn boeken verfilmt, plotseling overlijdt. De dood van de regisseur is niet alleen abrupt, maar ook opvallend door de sterke lookgeur die hij verspreidt. De toxicoloog, die eerder door Webra was geraadpleegd, vermoedt onmiddellijk vergiftiging.
De verdenking valt al snel op Webra zelf. Er waren spanningen tussen de auteur en de regisseur, en de moordmethode komt angstvallig overeen met een scène die beschreven staat in de synopsis van Webra's Vaticaan-verhaal. De beschuldigingen stapelen zich op en Webra bevindt zich in een nachtmerrie waarin hij niet alleen zijn onschuld moet bewijzen, maar ook de echte dader moet vinden.
In zijn zoektocht naar de waarheid krijgt Webra onverwachte hulp van Caroline Brandenbergh, een intelligente en aantrekkelijke superfan. Caroline is meer dan alleen een bewonderaar, ze beschikt over een scherpe geest met een diepgaand begrip van Webra's werk en een intuïtie die van onschatbare waarde blijkt te zijn. Samen vormen ze een onwaarschijnlijk duo dat vastbesloten is om de samenzwering te ontrafelen en Webra's naam te zuiveren.
Merho weet in 'Looklucht' een meeslepend verhaal neer te zetten dat de lezer constant op het verkeerde been zet. De plot is complex en gelaagd, met talloze verdachte personages en motieven. De auteur speelt met de verwachtingen van de lezer en onthult geleidelijk aan nieuwe aanwijzingen die de zaak steeds ingewikkelder maken. De spanning wordt vakkundig opgebouwd, waardoor het moeilijk is om het boek weg te leggen.
De personages zijn goed uitgewerkt en realistisch. Webra is een complex personage dat worstelt met zijn eigen demonen en de druk van de beschuldigingen. Caroline is een sterke en intelligente vrouw die in Webra's onschuld gelooft en alles op alles zet om hem te helpen. De dynamiek tussen de twee personages is boeiend en zorgt voor een extra dimensie in het verhaal.
Naast de spannende plot en de interessante personages, is 'Looklucht' ook een reflectie op de literaire wereld en de complexiteit van creativiteit. Merho onderzoekt de dunne lijn tussen fictie en realiteit, en de mogelijke gevolgen van het schrijven over misdaad. Het boek stelt vragen over de verantwoordelijkheid van auteurs en de impact van hun werk op de maatschappij.
De schrijfstijl van Merho is vlot en toegankelijk. Hij weet de lezer moeiteloos mee te nemen in het verhaal en de verschillende locaties en situaties levendig te beschrijven. De dialogen zijn realistisch en dragen bij aan de spanning en de karakterontwikkeling.
Dit boek is een verrassende en boeiende thriller die de lezer van begin tot eind weet te boeien. Merho bewijst met dit boek dat hij niet alleen een getalenteerd striptekenaar is, maar ook een begenadigd romanschrijver. Het boek is een aanrader voor liefhebbers van spannende misdaadverhalen met een literaire twist. De combinatie van een complexe plot, interessante personages en een vlotte schrijfstijl maakt 'Looklucht' tot een koude-winteravond metgezel, misschien met een dekentje en een knisperend haardvuur.
Recensie: Elke.Haenen@dissonant.be
Paperback I Nederlands I 304 bladzijden I Manteau I €22,99
Merho is een Belgische stripauteur die vooral gekend is als de bedenker van De Kiekeboes. De stripreeks startte in 1977 en loopt nog steeds. Met ruim 90.000 verkochte albums per jaar is het een van de populairste stripreeksen van België. Nu hij de tekenfakkel heeft overgedragen kwam er eindelijk tijd vrij voor zijn grote droom: het schrijven van een thriller.
Wat verschijnt er bij Jeroen Meus op tafel? In zijn nieuwste boek deelt de Dagelijkse kost-chef de gerechten die hij thuis graag bereidt. Een boek vol seizoensgebonden, gevarieerde recepten met alledaagse ingrediënten, die de liefde voor koken en samen eten vieren.
RECENSIE VOLGT
Peter Buwalda’s ‘De Jaknikker’ is een complexe, gelaagde roman die de lezer meeneemt op een duizelingwekkende reis door ruimte en tijd, waarbij heden en verleden op ingenieuze wijze met elkaar verweven zijn. In zekere zin lijkt het boek een vervolg op Buwalda's eerdere werk, ‘Otmars Zonen’, waarin de thematiek van familie, identiteit en de invloed van het verleden op het heden al centraal stonden. In ‘De Jaknikker’ worden deze thema’s verder uitgediept en op een nog complexere manier gepresenteerd.
Het verhaal speelt zich af op diverse locaties, van het desolate Sakhalin Island tot de bruisende straten van Los Angeles, en van het koude Moskou tot de ogenschijnlijk vredige steden Leiden en Eindhoven. Deze geografische diversiteit weerspiegelt de complexiteit van de personages en hun onderlinge relaties. De personages zijn met elkaar verbonden door een web van geheimen, leugens en verborgen agenda's, waardoor de spanning voortdurend voelbaar is.
Een van de centrale verhaallijnen in ‘De Jaknikker’ is de hereniging tussen Ludwig Smit, een bastaardzoon, en zijn vader, Johan Tromp, de CEO van Shell. Ludwig besluit om assistent te worden van zijn vader, die nietsvermoedend is van hun bloedverwantschap. Deze situatie leidt tot een reeks van onvoorspelbare gebeurtenissen en onthullingen, waarbij de vraag rijst of Ludwig er wel verstandig aan heeft gedaan om deze stap te zetten. De dynamiek tussen vader en zoon is complex en vol spanning, en Buwalda weet deze op meesterlijke wijze te portretteren.
Johan Tromp heeft ondertussen zijn eigen problemen. Hij wordt op de hielen gezeten door de journaliste Isabelle Orthel, die op zoek is naar een scoop. Orthel is echter meer geïnteresseerd in het merkwaardige duo Eulenpesch en Appelqvist en hun teruggevonden Beethoven-sonate. Deze verhaallijn voegt een extra dimensie toe aan het verhaal en laat zien dat er meer speelt dan alleen de verhouding tussen vader en zoon. De Beethoven-sonate, een symbool van schoonheid en harmonie, contrasteert sterk met de duistere praktijken en verborgen agenda's van de personages.
Een andere belangrijke speler in het verhaal is Barbara, de echtgenote van Johan Tromp. Zij lijkt achter de schermen aan de touwtjes te trekken en een grotere rol te spelen dan in eerste instantie gedacht. Barbara is een complexe en raadselachtige vrouw, en haar motieven blijven lange tijd onduidelijk. Naarmate het verhaal vordert, wordt echter steeds duidelijker dat zij een sleutelrol speelt in het web van intriges en manipulaties.
De personages in het boek zijn voortdurend op zoek naar iets, maar slagen er vaak niet in om te vinden wat ze zoeken. Ze worden geconfronteerd met onverwachte gebeurtenissen en ongewenste situaties, en moeten leren omgaan met de gevolgen van hun daden. Buwalda weet deze thematiek op indringende wijze te verwoorden en laat de lezer nadenken over de complexiteit van het menselijk bestaan.
De schrijfstijl van Buwalda is zoals altijd virtuoos en meeslepend. Hij weet de lezer vanaf de eerste pagina te boeien en vast te houden tot het einde. Zijn taalgebruik is rijk en beeldend, en hij schuwt geen experimenten. De dialogen zijn scherp en realistisch, en de personages komen tot leven door zijn gedetailleerde beschrijvingen.
‘De Jaknikker’ is geen gemakkelijk boek, integendeel. Het vereist van de lezer een zekere mate van concentratie en inlevingsvermogen. De vele verhaallijnen en personages kunnen in eerste instantie verwarrend zijn, maar naarmate het verhaal vordert, vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Het is een roman die je niet snel vergeet en die je nog lang na het lezen zal blijven bezighouden.
Al met al is ‘De Jaknikker’ een indrukwekkende roman die de lezer uitdaagt en prikkelt. Het is een complexe en gelaagde vertelling over familie, identiteit, macht en manipulatie, en een absolute aanrader voor liefhebbers van literaire thrillers. Buwalda bewijst met dit boek opnieuw dat hij een van de belangrijkste Nederlandse auteurs van dit moment is.
Recensie: Jens.Moerveer@dissonant.be
Paperback I Nederlands I 688 bladzijden I De Bezige Bij I €35
Peter Buwalda was journalist en redacteur. 'Bonita Avenue' was zijn debuut. De vertaalrechten zijn inmiddels verkocht aan Duitsland, Spanje, Italië, Frankrijk en Tsjechië. Het boek werd in 2011 genomineerd voor negen prijzen, waaronder de AKO Literatuurprijs, de Libris Literatuurprijs, De Gouden Strop en de NS Publieksprijs, en kreeg de Tzumprijs, de Academica Debutantenprijs en de Selexyz Debuutprijs.
Brigitte Raskin neemt in haar boek 'O dierbaar België, mère chérie' een fascinerende duik in de geschiedenis van België, met een focus op de alomtegenwoordige taalgrens. In plaats van simpelweg de historische feiten op te sommen, ontleedt Raskin op meesterlijke wijze de complexiteit van deze scheidslijn en haar invloed op de Belgische identiteit. Ze stelt een cruciale vraag: "Is de spanning tussen Walen en Vlamingen inherent aan België, of is deze pas na de onafhankelijkheid van 1830 ontstaan?"
Raskin, zelf een bewoner van de taalgrens, is bij uitstek geschikt om deze vraag te beantwoorden. Ze combineert haar expertise als historica en schrijfster om een verhaal te vertellen dat zowel informatief als meeslepend is. Ze weeft moeiteloos door de Europese en Belgische geschiedenis, en reconstrueert de oorsprong en evolutie van de taalgrens, die verrassend genoeg al eeuwen ouder is dan het koninkrijk België zelf.
Wat dit boek zo uitzonderlijk maakt, is Raskins vermogen om de nuances te vangen. Ze vermijdt simplistische verklaringen en presenteert een gelaagd beeld van de taalgrens. Het is geen statische lijn, maar een dynamisch concept dat voortdurend in beweging is, beïnvloed door politieke, economische en sociale ontwikkelingen.
Raskin toont aan dat de taalgrens niet zomaar een geografische scheiding is, maar een diep ingrijpende factor in de Belgische samenleving. Het is een prisma waardoor de Belgische identiteit wordt gevormd en ervaren. Ze onderzoekt hoe de taalgrens heeft geleid tot spanningen en politieke hoogspanning, maar ook tot een unieke culturele rijkdom.
De auteur schuwt de controverse niet. Ze durft kritische vragen te stellen over de rol van de politiek, de media en het onderwijs in de bestendiging van de taalgrens. Ze analyseert hoe de Belgische eenheidsstaat is geëvolueerd naar een federale staat en welke gevolgen dit heeft gehad voor de verhoudingen tussen de verschillende taalgemeenschappen.
'O dierbaar België, mère chérie' is geen gortdroge geschiedenisles, maar een levendig en toegankelijk verhaal. Raskin schrijft met passie en overtuiging, en weet de lezer te boeien van de eerste tot de laatste pagina. Ze gebruikt anekdotes, persoonlijke ervaringen en treffende voorbeelden om de complexiteit van de taalgrens te illustreren.
Het boek is relevant voor iedereen die geïnteresseerd is in de Belgische geschiedenis, politiek en cultuur. Het biedt een nieuw perspectief op de taalgrens en daagt de lezer uit om kritisch na te denken over de Belgische identiteit. Het is een niet te versmaden boek voor wie de Belgische paradox wil begrijpen: een land dat verscheurd lijkt door tegenstellingen, maar tegelijkertijd een unieke en boeiende plek is.
Raskin slaagt erin om de lezer te laten nadenken over de vraag wat het betekent om Belg te zijn. Is het een gedeelde identiteit, ondanks de taalgrens, of is het een verzameling van verschillende identiteiten die naast elkaar bestaan? Ze geeft geen pasklare antwoorden, maar stimuleert de lezer om zelf tot een oordeel te komen.
De schrijfster hanteert een vlotte en heldere schrijfstijl, waardoor het boek toegankelijk is voor een breed publiek. Ze weet complexe historische en politieke concepten op een begrijpelijke manier uit te leggen, zonder afbreuk te doen aan de diepgang van haar analyse.
Samengevat, 'O dierbaar België, mère chérie' is een indrukwekkend en belangrijk boek dat een essentiële bijdrage levert aan het debat over de Belgische identiteit. Het is een aanrader voor iedereen die België beter wil begrijpen en een aanrader voor wie geïnteresseerd is in de complexiteit van taal, cultuur en politiek. Brigitte Raskin heeft met dit boek een verbluffend document afgeleverd dat nog lang zal nazinderen. Het is een boek dat je aan het denken zet, je blik verruimt en je anders naar België doet kijken.
Recensie: Jens.Moerveer@dissonant.be
Paperback I Nederlands I Manteau I 320 bladzijden I €24,99
Brigitte Raskin (Aarschot, 1947) is een Vlaamse schrijfster. Ze is licentiate geschiedenis en heeft als journaliste met die specialiteit sedert het begin van de jaren 70 artikelen geschreven in tijdschriften zoals De Nieuwe Maand. Geschiedkundig onderzoek is meestal ook een aanzet voor haar literaire werk. Ze werd in de jaren 80 bekend als panellid van het televisieprogramma Namen Noemen. In 1988 debuteerde ze als schrijfster met Het Koekoeksjong (een reconstructie van het leven van Frans Maes, een kleine crimineel die zij kort gekend had en die verongelukt was) en won daarmee in 1989 de AKO-literatuurprijs en in 1990 de Prijs van de Vlaamse Lezer. In 2021 werd ze juryvoorzitter van de Boon voor fictie en literaire non-fictie, een toen pas opgerichte Vlaamse literatuurprijs.
